De Alinker, mijn bevindingen met dit hulpmiddel.
Hallo mensen, hier een berichtje van mij, Wilco Giesen. Een enthousiaste Alinker gebruiker met NAH, die zijn bevindingen graag met jullie wil delen. Nadat ik 27 juli 2014 uit het niets werd getroffen door een fors herseninfarct, een CVA, werd mijn leven behoorlijk op de kop gezet, om maar een statement te gebruiken. Niet Aangeboren Hersenletsel, met onder andere een blijvende, halfzijdige verlamming rechts, is nu mijn deel. Ik was een druk, sportief baasje. Nu was alles over, ik moest veel gewone, alledaagse zaken als staan, lopen, eten, drinken en normaal praten, weer opnieuw leren. Ik zat, als fanatiek sporter, in een rolstoel!!!
Ik ben nu inmiddels 3 jaar verder, 3 jaren van veel, intensief, geestelijk en lichamelijk revalideren. Lichamelijk betekent dit meerdere keren in de week fysiotherapie, (veel) fietsen op een aangepaste 3 wielige ligfiets, zwemmen met een wetbelt, en weer, naar vermogen, ‘’lopen’’. Een periode van vallen, opstaan en vooral doorgaan! Maar met name het ‘’lopen’’ bleef toch behoorlijk achter. Vooral het ‘’lopen’’ van afstanden lukt mij niet meer. Je blijft echter kijken en zoeken naar mogelijkheden om de weg omhoog weer te vinden. Veel informeren bij ervaringsdeskundigen, lotgenoten en andere mensen die je misschien op het juiste spoor kunnen zetten.
Dit bracht mij onder meer in contact met “Hersenletsel on Tour“. Dat is een werkgroep van de patiëntenvereniging Hersenletsel.nl. Met deze groep, bestaande uit NAH getroffen vrijwilligers, gaan we elk jaar met een 6 daagse fietstocht het land in om aandacht te vragen voor NAH, de Europese dag van de Beroerte en om geld te werven voor, aangepaste, revalidatie fiets- en loopmiddelen. In beweging komen en blijven is voor een ieder, maar zeker voor mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel, van groot belang!
En zo kwam ik bij mijn speurtocht op internet ook de Alinker, een loophulpmiddel tegen. Dat leek mij ook wel wat! Met mijn fysiotherapeut en enkele lotgenoten heb ik een bezoekje gebracht aan Sjoukje Ziel van “Vierfiets” in Amersfoort. Zij is een zeer enthousiaste, enorm bevlogen, leverancier van onder andere de Alinker. Ik was meteen om! Ondanks mijn halfzijdige verlamming zag ik weer nieuwe kansen en mogelijkheden! Na de Alinker, een uiterst stabiele loopfiets, eerst een tijdje te hebben geprobeerd, onder andere met enkele lotgenoten, beschik ik nu sinds een half jaar over een Alinker. Wat een uitvinding is dit!
In het begin was het toch behoorlijk wennen, je angst om te vallen, wennen aan de nieuwe manier van bewegen, je nieuwe ik. Ik kon eerst maar een klein blokje rond in mijn dorp. Dit had natuurlijk vooral met de gewenning, je houding en de techniek te maken. Het gebruiken van 1 zijde van m’n lichaam na mijn CVA was toch behoorlijk wennen. Maar inmiddels heb ik de Alinker leren kennen en waarderen! Ik heb de ‘’rijlessen’’ en het stukje ‘’voertuigbeheersing’’ nu inmiddels behoorlijk onder de knie! Het ‘’Alinkeren’’ gaat me steeds makkelijker af. Met ‘’Alinkeren’’ bedoel ik het steppend met 1 been vooruit gaan. Ik probeer het gewone ‘’lopen’’ ook verder op te pakken en te verbeteren, maar dit gaat, waarschijnlijk door de halfzijdige verlamming, beduidend minder goed en zeker minder snel.
Steppend met de Alinker kan ik nu weer ‘’gewoon’’ wandelen. Met het gezin naar bijvoorbeeld een museum of dierentuin gaan of gewoon een middagje winkelen, (mocht je daar liefhebber van zijn, haha). Ik kan weer actiever in het ‘’normale’’ leven staan. Zelfs wandeltochtjes, qua tempo en afstand, zijn weer mogelijk.
De Alinker is voor mij weer actief allerlei dingen kunnen doen, activiteiten die normaal niet meer mogelijk waren voor mij. En als je onverhoopt tijdens het ‘’Alinkeren’’ vermoeid raakt, geen probleem. Je zit heerlijk op het zadel of anders kun je even stoppen voor een bakkie!
De Alinker heeft een (zeer) positief effect bij het revalidatieproces en het vitaal worden en blijven.
Wilco Giesen
De Alinker is voor mij als hulpmiddel echt een uitkomst. Normaal moest ik voor dit soort uitstapjes in een rolstoel plaatsnemen, om vervolgens rondgereden te worden! Nu kan ik zelf weer lekker vooruit, ik ben veel mobieler geworden en heb zelf weer de touwtjes in (een) handen. De Alinker geeft je weer een enorme (bewegings)vrijheid, het vergroot je actieradius enorm.
Verder werk ik zo ook aan mijn algehele conditie, nog een prettige bijkomstigheid.
Ik heb zo ook al weer nieuwe, sportieve doelen weten te realiseren. Onlangs heb ik 20 kilometer steppend op de Alinker afgelegd, met een snelheid van circa 12 km/u.
Ook heb ik de Alinker pas mee gehad op onze 1e vakantie na mijn CVA. Per trein en vliegtuig naar een grote, Duitse stad. Daar heb ik de hele week de Alinker gebruikt als vervoer/hulpmiddel, o.a. naar winkels en musea. Onnodig om te zeggen dat dit veel verbaasde, maar alleen zeer enthousiaste reacties opleverde!
Inmiddels heb ik gedurende ruim een half jaar alleen maar goede ervaringen opgedaan met de Alinker. Ik denk dat de Alinker een goed hulpmiddel zou kunnen zijn bij het weer mobieler worden voor vele mensen met verschillende beperkingen c.q. aandoeningen. Denk bijvoorbeeld aan diverse neurologische aandoeningen, partiële verlammingen, stabiliteitsproblemen, krachtsverlies, spierziekten, amputaties, MS, maar ook bij (sport)revalidatie etc.
De Alinker heeft een goede stabiliteit, bij het op- en afstappen en bij het gebruik, of het nou lopend of steppend is. De Alinker is met 1 been voort te bewegen en met 1 arm te besturen c.q. bedienen. Het lukt mij, halfzijdig verlamd, de Alinker te demonteren en in de auto te plaatsen! Erg gemakkelijk in gebruik dus.
In de juiste houding op de Alinker, deze verschilt natuurlijk per persoon, komt de ingezette energie puur ten goede aan de voortbeweging. De schokbelasting is minimaal, de schokjes door oneffenheden in de ondergrond worden grotendeels geabsorbeerd door de verende zadelpen. Daarnaast is de hoeveelheid spierkracht (energie) die nodig is om de Alinker in gang te zetten, relatief gering. Wel vereist het gebruik van de Alinker enige oefening (eventueel met fysio- of ergotherapeut).
De Alinker is voor mij als hulpmiddel echt een uitkomst.
Wilco Giesen
Voor mij is de Alinker een mooie manier om zelf de draad weer op te pakken. Ik heb mijn bevindingen opgetekend om ook andere mensen hiervan deelgenoot te laten zijn. Ik hoop hierdoor ook weer mensen te inspireren en te stimuleren om, vooral sportief, te bewegen en dit te blijven doen. Dit omdat het een (zeer) positief effect heeft bij het revalidatieproces en het vitaal worden en blijven.
Daarnaast is het ook van invloed op je persoonlijke welzijn wanneer je met een Alinker, je zelfstandig bewegend, weer onder de mensen begeeft.
Een ander belangrijk sociaal aspect is dat je iemands beperking niet kunt ‘’aflezen’’ aan de Alinker. Verder heeft de Alinker gewoon een sportieve, coole, uitstraling die ook goed doet aan het sociale aspect. Kortom, een ideaal hulpmiddel bij mobiliteit!
Inmiddels hebben wij als ‘’Hersenletsel on Tour’’ de eerste 3 Alinkers aangeschaft! Wij gaan deze aan revalidatiecentra en fysiopraktijken overhandigen zodat zoveel mogelijk NAH getroffenen, en natuurlijk ook andere mensen met beperkingen, de mogelijkheden van de Alinker leren kennen! Wij blijven ons als ‘’Hersenletsel on Tour’’ inzetten voor, aangepaste, revalidatiefiets- en loopmiddelen! Zo kunnen mensen weer actiever deelnemen aan het leven!
Enkele foto’s en filmpjes van mijn ervaringen zijn o.a. te vinden op de Facebookpagina’s van Vierfiets en van Hersenletselontour.
‘’Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen! Beweeg en leef!’’
Beluister hier het radio-interview van Wilco met Radio 1 Twente
